Van borst tot boterham

Door Ilse Tanamal

Ik herinner het me nog goed, die eerste keer dat Jule op mijn borst werd gelegd na de bevalling. Meteen vond ze haar plekje aan mijn borst en begon ze te drinken. Het voelde gek en onwennig, maar tegelijkertijd ook zo natuurlijk en vertrouwd!

Eerste keer borstvoeding

Wat was ik trots op mijn kindje, dat ze meteen al zo goed wist hoe ze zichzelf moest voeden. Maar wat was ik ook trots op mijn lijf! Negen maanden lang groeide ons kindje in mijn buik en werd ze gevoed door mijn lichaam. En nu ze geboren was, zette mijn lichaam deze taak zonder sputteren voort. Iets wat lang niet bij iedereen zo makkelijk gaat, daar ben ik me zeer van bewust. Ik heb altijd borstvoeding willen geven en kon mijn geluk dan ook niet op dat het zo goed ging.

Natuurlijk was het ook pittig, ik voelde me zeker in het begin heel onzeker. Deed ik het wel goed? Hapte ze wel goed aan? Kreeg ze wel genoeg? Liep mijn productie geen gevaar als Jule minder dronk? Wisselde ik wel voldoende af om borstontstekingen en meer van die narigheid te voorkomen?

Maar ik vond het ondanks dat heerlijk om te kunnen voeden. Arjanneke had tijdens de lessen Zwanger in balans gepraat over langvoeden, dat wilde ik ook graag. Ik wilde alleen wel van die onzekerheid af.

Voor mijn eigen gemoedsrust, schakelde ik daarom de hulp van een lactatiekundige in. Heerlijk, even mijn ei kwijt kunnen en antwoord krijgen op al die vragen. Ik vroeg haar ook om tips rondom het aanbieden van vast voedsel, naast het geven van borstvoeding. Ze raadde me aan om met de Kleintjesmethode aan de slag te gaan. Ik kocht het boek ‘Eten voor de kleintjes’ van Stefan Kleintjes. Hierin stond mooi beschreven hoe je vast voedsel bij je kindje kunt introduceren, naast het geven van borst- of kunstvoeding.

De methode gaat er vanuit dat de borst-/kunstvoeding de hoofdvoeding is. Alles wat je daarnaast aan vast voedsel aanbiedt, is extra. Food under one is just for fun werd dan ook al snel mijn mantra.

Je kindje mag bij deze methode zelf eten ontdekken. Je biedt daarom vanaf het begin hele stukken voedsel aan, zodat je kindje het zelf kan vastpakken en eten. Om het veilig te houden, is de eis wel dat je kindje rechtop kan zitten. Je begint daarom ook pas met zes maanden met bijvoeden, in plaats van de vier maanden die ze op het consultatiebureau aanhouden. Ook dat vond ik best even spannend. Ik was bang dat ze op het consultatiebureau zouden aandringen om eerder te starten, gelukkig viel dit alles mee. Toen ik aangaf de Kleintjesmethode te willen volgen, werd daar prima op gereageerd. Ik kreeg wel tips om toch eerder te kunnen beginnen, door bijvoorbeeld gepureerd voedsel op Jules handje te smeren. Lief bedoeld natuurlijk, maar ik heb daar verder niets mee gedaan. Ik vind het als het mijn kind betreft heel belangrijk om bij mijn eigen gevoel te blijven, en heb daarom mijn eigen pad gekozen. Ook binnen de Kleintjesmethode zelf trouwens, maar daarover later meer.

In het boek staat een handig voedselintroductieschema beschreven. Hierin staat precies vanaf welke leeftijd je welk voedsel aan kunt bieden, waarbij rekening wordt gehouden met de darmrijping van je kindje. Ook staan er praktische tips, recepten en complete dagmenu’s in.

Overgang van borstvoeding naar vaste voeding

Het eerste vaste voedsel wat Jule at, was een wortel. Ik had hem gestoomd in de magnetron, waardoor hij zacht genoeg was om zonder tanden te kunnen eten. Ik vond het best spannend of ze zich niet zou verslikken en hield haar goed in de gaten. Het ging zonder problemen! De eerste week gaf ik haar elke dag een wortel om te proeven. Ze stopte hem al snel in haar mond, en na een paar dagen zag ik ook al dat ze er echt stukjes had geknabbeld. Zo bood ik een tijd lang elke dag op een vast moment een stuk vast voedsel aan. Ik varieerde tussen verschillende soorten groenten en fruit, maar gaf ook weleens een broodkorstje. Als ik groente gaf, zorgde ik dat ze iets kreeg wat wij die avond ook zouden eten. Dat had ik toch al in de koelkast liggen en hoefde ik dus niet apart voor haar te kopen. Schrik er overigens niet van als je kindje niet veel van het aangeboden voedsel binnen lijkt te krijgen. Zoals ik eerder al zei, is bijvoeden totdat ze één jaar zijn echt voor erbij. Het gaat om het proeven, voelen en ontdekken. De voedingsstoffen die ze nodig hebben, halen ze uit de borst-/kunstvoeding.

Na een tijdje had ik het idee dat ik Jule wel meer voedsel kon gaan aanbieden dan alleen dat ene stuk per dag. Ik begon langzaam naar een soort ‘drie maaltijden per dag’ toe te werken. In het boek stond ook weer een handig schema, wat ik als leidraad gebruikte om een fijne balans te vinden tussen vaste voeding en borstvoeding. Zo gaf ik na de ochtendvoeding een beetje fruit, bij de lunch wat stukjes brood en fruit en bij het avondeten wat groente. Naarmate Jule groter werd, breidde ik de maaltijden verder uit. Een gemiddelde dag in maaltijden voor haar ziet er nu bijvoorbeeld zo uit:

- Ontbijt: Haver boekweit pap of volkoren beschuit met boter en wat fruit.

- Lunch: Een boterham met beleg (bijv. pure pindakaas of appelstroop) en wat fruit.

- Avondeten: Een miniversie van ons eten, waarbij ik haar eten zoutloos en zonder scherpe kruiden bereid.

Eerste hapjes

Hierbij houd ik rekening met het introductieschema, maar ik wijk er ook weleens van af. Zo heb ik Jule bijvoorbeeld eerder mais gegeven dan in het schema stond aangegeven, omdat ik merkte dat ze er geen last van haar buik van kreeg en er verder prima op reageerde. Ook hier geldt: eigen gevoel gaat voor!

Omdat ik vaak van andere moeders hoorde dat ze het lastig vonden om op deze manier maaltijden voor hun kind samen te stellen, ben ik mijn maaltijden online gaan zetten. Ik maakte op instagram de pagina @julesminimeals om te delen hoe ik onze reis door Kleintjesland aanpak. Als je de smaak eenmaal te pakken hebt, is het namelijk echt niet moeilijk!

Ik geniet er zo van om te zien hoe onze kleine kennis maakt met lekker en gezond eten. Ik blijf me erover verbazen hoe ze zelf in staat is om haar eten op te pakken, aan te geven wanneer ze genoeg heeft en blijft ontdekken en proeven. Want ze kunnen echt meer dan je denkt, die kindjes. Net als dat eerste borstvoedingsmoment. En het enige wat je dan als ouder hoeft te doen is goed kijken, volgen en genieten.

Liefs,

Ilse

Ook geïnteresseerd in de Kleintjes methode? Lees dan hier verder:

Meer lezen van Stefan Kleintjes?